بازی‌های ریاضی، یکی از روش های مهم در یادگیری دانش آموزان است. کودک با کمک بازی چیزهای جدید تجربه میکند، اشیا پیرامون خود را بهتر میشناسد، رفتارهای بزرگ تر ها دنبال و تقلید میکند و در نتیجه یک نظم فکری خاصی پیدا میکند. بازی، کودک را کنجکاو بار می آورد و خلاقیت او را نیز بالا میبرد.
از طرفی چون بازی یکی از تفریحات کودک محسوب میشود میتوان آن را با آموزش ادغام کرد که آموزش برای کودک لذت بخش باشد.
بازی به رشد کودکان کمک بسزایی میکند. کودک از بازی کردن لذت میبرد؛چون در بازی میتواند کارهایی انجام دهد که در واقعیت نمیتوان آنها را انجام داد. بازی روشی است که در آماده‌سازی ذهن برای یادگیری مـهم اسـت. اگر بچه‌ها در سنین دبستان موضوعی را درک کنند و در این‌باره از شیوه صحیح استفاده شده باشد، آن را فراموش نخواهند کرد.در واقع به کمک بازی یک سری کد برای مطالبی یادگیری آنها دشوار است گذاشته میشود که راحت تر در ذهن کودکان نقش ببندد.
سرگرمی‌ها و بازی‌های ریاضی، به رشد ذهنی، تقویت قوه ابتکار، تخیل و تفکر تحلیلی، تمرکز فکری و تحکیم نـیروی ارادی بـرای مـقابله با مشکلات روزافزون زندگی اجتماعی و شغلی کمک میکند و سـبب می‌شوند فراگیرنده درک کند که دنیای دانش، مهم و هیجان‌انگیز و لذت‌بخش است. وقتی دانش‌آموز انواع بازی‌ها را انجام دهد، بی‌آنکه اجباری در کـار بـاشد هـمه مهارت‌هایی را که برای خبره بودن در ریاضی لازم است، تمرین کرده اسـت. بازی‌های ریاضی، باعث می‌شوند دانش‌آموز، ریاضی را در طول زندگی خود دوست داشته باشد و آن را در زندگی به کار ببرد. تدریس در قـالب بـازی‌های مـورد علاقه کودکان، یکی از بهترین روش‌های تثبیت و تسریع یادگیری ریاضی است. اگـر آمـوزش از طریق بازی صورت بگیرد، دانش‌آموزان زودتر مطالب را می‌فهمند و دیرتر فراموش می‌کنند. استفاده از بازی در تدریس درس ریاضی هـرچند تـدریس را طـولانی‌تر میکند، اما یادگیری را عمیق‌تر، دلپذیرتر و عملی‌تر می‌نماید.
اگر بازی با یک فـعالیت درسـی هـمراه باشد، خوشایندیِ حاصل از بازی با درس موردنظر پیوند می‌خورد و کودک به درس علاقه‌مند میشود. بازی ارزش انـگیزه‌آفرینی و ایـجاد لذتـ را دربر دارد. دانش‌آموزان به بازی علاقه‌مندی زیادی نشان می‌دهند؛ زیرا خودشان در جریان فعالیت قرار مـی‌گیرند. مـشارکت و درگیری فراگیر دانش‌آموز، جزء اساسی روش یادگیری است.
اکثر مربیان معتقدند که بازی منبع و وسـیله یـادگیری است. بدنی ملایم در یـادگیری عـمل جـمع در ریاضی مؤثر است، در حالی که فعالیت شدید بدنی در یادگیری که بلافاصله بعد از آن انجام می‌گیرد تـأثیر مـنفی مـی‌گذارد. با استفاده از روش‌های جدید در آموزش ریاضی کـه شـامل فعالیت و کارهای عملی در آموزش ریاضی است، نشان داد حتی به کودکان سنین چهار سال میتوان عملیات جمع و مـنها را آمـوزش داد. استفاده از بازی‌های آموزشی در طول آمـوزش ریـاضی، میتواند ازانگیزش و کارآیی شاگردان پشتیبانی کند، و هـمچنین شـرکت فـعال بچه‌ها در طول بازی‌ها برای یادگیری و به یـادآوری دانـش ریاضی آموخته‌شده، لازم است.
دانش‌آموزان نیمی از ذخایر فکری و سرمایه‌های انسانی هر جامعه را تشکیل می‌دهند و بـاید از تـوانمندی‌های بالقوه آنها در راه توسعه و اعتلای جامعه بهره‌برداری شود. از سوی دیگر، ریاضیات به واسطه جایگاه مهمی که در برنامه‌های آموزشی دارد، به عنوان بخشی از حیات مدرسه و یادگیری آموزشگاهی پذیرفته شده است، و عـملاً تـنها درسی است که در هر مدرسه‌ای در جهان آموخته میشود. ریاضیات هم برای تدریس و هم برای یادگیری، عرصه‌ای دشوار است. یکی از چالش‌هایی که دبیران ریـاضی بـا آن روبه‌رو هستند کمبود انگیزه و عـلاقه در بـعضی دانش‌آموزان برای یادگیری و پیشرفت در درس ریاضی است. فقدان انگیزه در یادگیری ریاضی علاوه بر صدمات فردی، از جمله خدشه وارد آوردن به سازگاری عاطفی، عزت نفس، توانایی مقابله بـا مـشکلات و ارزش‌های شخصی، آسیب اجـتماعی نـیز دارد. تنها جوامعی می‌توانند پیشرفت کنند و به توسعه پایدار برسند که انسان‌های توسعه‌یافته و پیشرفته تربیت کرده باشند، و ریاضیات کلید راه این توسعه است.
به تجربه در کلاس‌ها ثابت شده است که پیچیده‌ترین مـسائل ریـاضی وقتی در قالب معماهای تفریحی و بازی‌های فکری عرضه شوند، نه تنها کسالت روحی به دنبال نخواهند داشت، بلکه وسیله‌ای برای رفع خستگی‌های ذهنی خواهند بود. اگر بچه‌ها از یادگیری ریاضی لذت ببرند، دیـگر در انـدیشه نمره و امـتیاز و مدرک تحصیلی نخواهند بود.
بازی صورت تجربی یادگیری است. دانش‌آموزان در بازی از آنچه انجام می‌دهند یاد می‌گیرند. بـازی بیش از آنکه حالت انفعالی داشته باشد، فعال و انباشته از تلاش است. بـازی، یـادگیری از هـم‌شاگردی را ترغیب میکند. دانش‌آموزان از طریق تعامل با یکدیگر می‌آموزند و آموخته‌ها و تجارب خود را به یکدیگر انتقال می‌دهند. یادگیری از طـریق بـازی سریع‌تر صورت می‌گیرد؛ چون مجموعه‌ای از تجارب به صورت فشرده و در زمانی کوتاه ارائه می‌گردد؛ یـعنی بـه یـادگیری شتاب داده میشود. بازی اجازه تصمیم‌گیری و خطرپذیری در محیطی سالم و ایمن را می‌دهد. خطا کردن در محیط مجازی یـا ساختگی بهتر از خطا کردن در محیط زندگی واقعی است.